Mijn eerste boek: Eigentijdse Wijsheden.

Ik schreef het als resultaat van de levenslessen die ik leerde tijdens mijn herstelproces van hersenletsel (nah).

In de eerste weken nadat ik hersenletsel had opgelopen, realiseerde ik me dat om beter te worden, ik zelf moest veranderen. Dat je van complexe beperkingen en ziekten niet vanzelf hersteld, dat weten we allemaal. Maar is het daarom onmogelijk? Is letsel daarom chronisch? Ik geloofde dat beter worden wél mogelijk was. De oude worden, zoals de uitdrukking is, dat kan per definitie niet. Je kunt niet terug naar wat was. Maar je kunt wel vooruit, een nieuw leven creëren. En dat is niet alleen een leven binnen de beperkingen die je nú ervaart. Je leeft binnen die beperkingen terwijl je werkt aan heling. En die heling, die begint in ons bewustzijn, in de mind. Daarom start een genezingsproces met zelfontwikkeling.

En deze zelfontwikkeling leidde bij mij tot héél véél inzichten. Ik veranderde, ging het leven anders zien, creëerde andere overtuigingen en bovenal een rotsvast vertrouwen in mogelijkheden en kansen. Ondanks dat ik in mijn functioneren nog enorm beperkt was door letsel, voelde ik me gelukkiger dan ooit. Uiteindelijk had ik een heleboel notitieboekjes volgeschreven. En die lagen in de la. Ik vroeg me af of ik anderen er niet mee zou kunnen inspireren. Zodat ze niet zo diep door de modder hoefden om een gelukkiger leven te creëren. Ja! Een boek! 1,5 jaar nadat ik van mijn paard was gevallen kon ik mezelf ineens auteur noemen: Eigentijdse Wijsheden kwam uit en heeft al meer dan 130 mensen mogen inspireren.

Iedere spreuk is door mij geschreven en ook de foto’s en illustraties heb ik zelf gemaakt.